Mike Dehnert – Providing Home

مایک دنرت با یازدهمین آلبوم کامل خود {ارائه خانه} همچنان بی رحمانه تجربه می کند و در دنیای تکنو می تازد. آلبوم قبلی اولیت بدینت یک کلاب بنگر تمام اعیار بود. به بیس لاین های گیرا و گوش نوازی که در اکثر ست های تکنو می شنوید ضرباهنگ متالیک، جیغ سینت پدهای “های پیچ شده” و ملودی های عجیب و درگیر کننده دنرت را هم اضافه کنید که وکال نرم و مرموزی روی آن ها قرار بگیرد و تناقض جالبی را شکل دهد. به طور مشخص شما را به قطعه ری ری ارجاع می دهم.
آلبوم تازه هنرمند آلمانی که هدیه ده سالگی لیبل فچ ورک دیجیتال بود، در ادامه همین مسیر و در تکامل آلبوم های پر تعداد قبلی اش ساخته شده است. هم یک دیپ هاوس رقصی است هم با وکال کلین و ساده آلبرت ووگ گوشه چشمی به پاپ دارد و با این حال همچنان در تکنو مدعی است.
رد هوش و خلاقیت مایک دنرت در تمام قطعات آلبوم یافت می شود. خوش سلیقگی در طراحی و ترکیب تک تک عناصری که در ساختار چند لایه موسیقی اش شنیده می شود، از ویژگی های بارز آهنگسازی اوست.
قطعه چند لایه و عمیق آپ یا قطعه هایپر و پر زرق و برق ستارگرند از تجربه های شنیداری فوق العاده آلبوم هستند که می شود لحظه به لحظه آن ها را کند و کاو کرد و با ابعاد بیشتری از آهنگسازی دنرت رو به رو شد.
قطعات ارائه خانه ۱,۲ نمونه های خوبی از آثاری هستند که به نظر ساده می رسند و به دلیل حضور بیس لاین های سنگینِ یکنواخت یا ملودی های کوتاه و تکرار شونده، میتوانند قابل پیش بینی و حتی طاقت فرسا باشند، اما یکی دیگر از توانایی های دنرت در این است که غیر منتظره باقی بماند.
قطعات Komposit و Between No Words از قطعات Easy Listening و خوش فاز تر آلبوم هستند. تکنیک های خوانندگی آلبرت ووگ که یادآور آثار RnB است، تلاش آهنگساز برای نزدیک شدن به استاندارد های موسیقی پاپ را میسر کرده و دنرت با هوش و ذکاوتی که در طراحی بافت های متنوع صدا و خلق ملودی های گوش چسب و جذاب از خود نشان داده، یکی از بهترین نمونه های این ژانر درسال گذشته را ارائه کرده است.