ریویو : آرمین نوروزی
دی جی و پرودیوسر اهل برلین تی.جی هرتز یا همان Objekt چهار سال پس از انتشار اولین آلبومش Flatland با Cocoon Crush بازگشته و لیبل PAN آن را به عنوان نود و هفتمین اثر موسیقایی خود به بازار عرضه کرده است.
هرتز با تجربه تازه خود، به گوشه و کنارهای موسیقی الکترونیک سرک می کشد و بدون کوچک ترین ترسی، هر آنچه را که می خواهد امتحان می کند. دومین آلبوم بلند Objekt جلوتر از اثر قبلی اش قرار می گیرد، چرا که اثری جسورانه بوده و ساختار گسترده و متنوع آن در برخی از موارد تا جایی چالش برانگیز می شود که احتیاج به تحلیل و رمزگشایی دارد. بنابراین با اثری خلاقانه و به مراتب مهم سر و کار داریم.
آلبوم اول Objekt در سال 2014 یعنی Flatland که عنوانش را از رُمانی با همین نام -که توسط ادوین ابوت نوشته شده- وام گرفته بود، از ساختار نسبتا مشابهی پیروی می کرد. در آن جا هم جاه طلبی هنرمند در پرداخت جزئی به زیر ژانر های موسیقی الکترونیک قابل درک بود. معجونی که قالبا از ضرباهنگ های پلی ریتمیک IDM و ملودی های خوش فاز تکنوی دنس فلوری تشکیل می شد، اما هنوز ریکرد جهش یافته و رو به جلوی Cocoon Crush را نداشت.
در Cocoon Crush علاوه بر المان های تکنو و آی دی ام، موتیف های امبینت، کرد پراگرشن های ابسترکت و میزان قابل توجهی طراحی صدا به گوش می رسد. این طراحی صداها عمدتا شامل صداهای ارگانیک می شوند، ویژگی بارزی که Flatland از آن محروم بود. با این وجود هرتز همچنان بر تنالیته مشخصی از اصوات سینت سایزری تاکید دارد که ریشه در آلبوم قبل دارد.
هر صدایی که در این مجموعه به گوش می رسد، واکنشی نسبت به صداهای مجاور آن است. هرتز به صداهایی که طراحی کرده کاراکتر بخشیده، به گونه ای که مثل هوش مصنوعی عمل کنند و نسبت به محرک های اطرافشان واکنش نشان دهند و به جای این که منفعل رهایشان کند، به هر کدام نقشی را واگذار کرده است.
تلاش افراطی و جز به جز هنرمند در طراحی صداها منجر شده تا موسیقی اش تا گوشت و استخوان شنونده نفوذ کند. برای مثال بافت های چندلایه و پر تناقض Lost and Found (که البته با دو میکس متفاوت در آلبوم قرار گرفته) با ملودی فانتزی ویلون و ساوند افکت های علمی تخیلی-طوری که در لابه لای ضربات پرکاشن خودنمایی می کنند، شبیه به قطعه ای است که قبلا آن را شنیده ایم. قطعه Dazzle Anew در تکامل قطعه اول، جایی که هرتز با طراحی صدای با ظرافتش قدرت نمایی می کند. قطعه ای که حال و هوای شرقی به واسطه به کارگیری ساز سیتار در آن موج می زند، با ضرباهنگ بی قراری که بر پایه سنکپ بنا شده، رفته رفته روی نت های سینت سوار می شود.
ناگهان با قطعه 35 مواجه می شویم که نرمال ترین قطعه این مجموعه از نظر ساختاری است. در اینجا ضرباهنگ بریک بیت میزبان یک اسلپ بیس خوش فرم و گیتاری به شدت ناکوک می شود که البته با رنگ صدای بل ها در طول قطعه همخوانی دارد.
بعد از این که با امبینت مینیمال Nervous Silk کمی از هیجان ناشی از هیاهوی ریتمی قطعات قبل کاسته شد، با گروو بیس لاین حجیم Deadlock همراه می شویم و یادی از بریک بیت های دهه نود تازه می کنیم و مجددا با یک قطعه امبینت دیگر همراه می شویم. قطعه Rest Yr Troubles Over Me رویکردی سینماتیک دارد و بیشتر بر پایه فضاسازی است. هرتز با فرکانس های بلند و کوتاه قطعه را رنگ آمیزی می کند و تُن ها و سَمپِل های کوتاه را به جای اجزای درامز به کار می گیرد.
ضرباهنگ سرکش و رام نشدنی Silica از فرم فاصله می گیرد و تا جای که می شود انتزاعی باقی می ماند. Runaway در ابتدا شبیه به یک نمایش یک نفره با درام ماشین 808 است که ناگهان با نت بالای پد سرد و بی روحی متوقف می شود و در ادامه با نسخه Slow Mo شده یک بیس لاین Rave-طور و درامز ضدضرب تکنو وارد مرحله سوم و پایانی می شود که خود مقدمه ای برای قطعه هیجان انگیز Secret Snake است که تمام ایده های هرتز در این آلبوم را گرد هم آورده است؛ صداهای ارگانیک، تکرار سینت لوپ ها، ریف های ملودیک برجسته، بیس لاین گرووی و بیت ضدضرب. هرتز مرتب با این ایده ها بازی می کند تا از دل تناقضی که میان جهان ریتمیک و امبینت اتمسفریک پدید آمده، به تعادل دست پیدا کند.
سال هاست که موسیقی IDM و به خصوص زیرشاخه “الکترونیک امبینت” از زیرِ سایه نام Aphex Twin خارج نمی شود و اکثر پردیوسرهایی که این سبک را برای فعالیت انتخاب می کنند، توسط مخاطبان موسیقی، به عمد یا غیر عمد با ریچارد دی. جیمز مقایسه می شوند. بنابراین به هنرمندانی نظیر تی.جی هرتز نیاز است تا به مرور زمان با جاه طلبی، استایل منحصر به فرد خود را به اثرشان مهر و موم کنند.
- Behringer’s TR-909 clone to sell for $299. It’s projected to be out early next year.
- THIS DOWNLOAD LETS YOU EXPERIENCE THE NERDY PLEASURES OF MODULAR SYNTHESIS IN VIRTUAL REALITY.
0