ریویو : آرمین نوروزی

با کریستین لوفلر همراه شویم. پرودوسر آلمانی که سال‌هاست با ضرباهنگ‌های مینیمالیستی منحصر به‌فردش نبض مخاطب‌هایش را در دست دارد و گذر زمان، ذره‌ای از آرامش موجود در بطن موسیقی‌اش را بر هم نمی‌زند. موسیقی لوفلر متاثر از فرهنگ شرق اروپاست و شاید به همین خاطر است که پرداخت خوبی نسبت به ساختار زیبایی‌شناسانه آثارش دارد. این رویکرد آئستتیک، فقط با تکیه بر ملودی‌های آرامش‌بخش و روح‌نواز و حس و حال اتمسفریک ناشی از پدهای نرم و سینماتیک شکل نمی‌گیرد، بلکه تمامی نت‌ها و بافت‌های صدا در خدمت ایجاد یک اثر مسحورکننده هنری هستند.

مینی ال پی یا آلبوم کوتاه Graal که از دل سفرهای لوفلر برای تورهای جهانی در دو سال گذشته شکل گرفته، مانند سه آلبوم دیگرش، یک‌دست و کم‌ فراز و نشیب است. به باور برخی این اتفاق باعث شباهت زیاد میان قطعات او می‌شود. باید به این دسته از افراد حق داد اما مخاطب لوفلر با سلیقه و جهان‌بینی او آشناست. لوفلر در این چندسال نشان داده که اساسن تمایلی به پیچیدگی‌های فرمی ندارد و بیش از آنکه وسواس ویژه ای برای تغییر جنس صداها نشان دهد، تمرکز خود را روی پرورش مود امبینت قالب بر آثارش به واسطه استفاده از افکت‌های صدا می‌گذارد و همان کاری را انجام می‌دهد
که در آن مهارت دارد.

آلبوم با بیس حجیم قطعه آپ-بیت Ry آغاز میشود. قطعه ای که پیش از آلبوم به صورت سینگل انتشار یافته بود و شنیده شده است. سپس با Running یعنی یکی از دو قطعه وکال دار مجموعه ادامه پیدا می‌کند. وکال جوزفین فیلیپ با وجود ملودی ساده و کم فراز و فرود، همچنان سرشار از احساس است و در کنار سینت امبینت و پرکاشن نرم لوفلر
به ترکیب جالبی میرسد. کورس گیرا
نقطه قوت این قطعه است.

بیس لاین سرخوشانه و ضربات مکرر پرکاشنز و سینت-آرپ ها در قطعه Birds حسِ سفر و ماجراجویی را در ذهن تداعی می‌کند. لوفلر در حین تهیه آلبوم دائما در سفر بین شهرهای مختلف اروپا بوده و Birds حکم یک دفترچه خاطرات موسیقیایی را دارد.
قطعه Refu از تناقض ضرباهنگ سریع و ملودی کوتاه و مساعد سینت تشکیل می‌شود، پرکاشنز با دیلی و ریورب نسبتن زیاد، به‌مرور در پد امبینت لو اکتاو حل شده و دوباره به شکل پاساژ خودنمایی میکند.
قطعه Graal احتمالا پیش درآمدی بر دومین آلبوم لوفلر در سال جاریست که به زودی منتشر خواهد شد. بیت ضدضرب و موتیف پیانو و همزمان تقارنش با صدای مالت‌ها در پس‌زمینه این قطعه را متفاوت می‌کند. بیس‌لاین حجیم و قدرتمند، نقش مهمی را در پیش‌برد آهنگ ایفا می‌کند و پایان آلبوم را همانند شروعش شکوهمند می‌کند.