ریویو : آرمین نوروزی
ریچارد دی.جیمز یا همان Aphex Twin نیاز به معرفی ندارد. یکی از تاثیرگذارترین چهرههای دنیای موسیقی و یکی از پیشروهای سبک الکترونیک که نامش در کنار دیگر اسطورههای این سبک Kraftwerk و Brian Eno جاودانه شدهاست.
جیمز بعد از گذشت بیستوچند سال، همچنان بیهمتا است و همواره اثری که ارائه میدهد، از آنچه مُد روز موسیقی الکترونیک است، فاصله دارد.
بازگشت جیمز پس از وقفه سیزده ساله با ششمین آلبوم بلند استودیویی خود Syro در سال 2014، آنچنان که میبایست، انتظارات را برآورده نکرد؛ هرچند گستردگی سبکی و فرمی آن مورد تمجید بسیاری قرارگرفت و جایزه گرمی بهترین آلبوم الکترونیک/دنس سال 2015 را نیز برای آن به ارمغان آورد. جیمز، خود در مصاحبهای که دربارخ آلبوم انجام داد، اینگونه توضیح داد: «Syro پاپترین حالت ممکن از موسیقی ایفکس تویین بوده و تلاشی برای خلق اثری نوآورانه نشده است.» به نوعی، این مجموعه را میتوان چکیدهای از آن چه طی چندین سال در استودیوی شخصی او تهیه شدهاست دانست. این از سویی ناامید کننده بود و از سوی دیگر نویدبخش دورانی تازه در جهان ریچارد دی.جیمز؛ از آن پس میشد منتظر تجربه های نوآورانه و ماندگار از جانب او نشست. با این حال قطعاتی که پس از Syro به انتشار رسید، اکثرا در یک سطح قرار داشت. مهمترین آن ها آلبوم کوتاه Cheetah بود که همچنان چنگی به دل نمیزد و کماکان انتظارها برای خلق اثری آرمانی به دستِ جیمز افسانه ای ادامه داشت.
آلبوم کوتاه Collapse از مسیر Syro جدا نیست و به دوران پسا-Syro تعلق دارد، ولی از تمام آثار او در طول این چندسال، منحصر به فرد تر و بهروزتر است. با علم به این که او از فهرست بلند و بالایی از سینتسایزرها استفاده می کند، میتوان مدعی شد که ستینگ سینتی و جنس صداها همچنان به آثار پیشین او شباهت دارد. با این وجود، شامل ویژگیهاییاست که آن را به دورهای که در منتشر شده، تعلق میدهد.
مجموعه Collapse زنده است و نقطه مقابل خشکی و بیروحی Cheetah قرار دارد. ضرب و پرکاشنهای دراماندبیسی سریع و برقآسایی که از تنظیم جنون آمیز و دستکاریهای دقیق جیمز اشباع میشوند و با ملودیهای انتزاعی او به ترکیبی خاص میرسند.
آلبوم با قطعه T69 افتتاح میشود. قطعهای که پیش از پخش آلبوم هم به عنوان سینگل ترک، آلبوم را نمایندگی میکرد و تصویر کاور آلبوم هم برگرفته از موزیک ویدئوی آن است. ملودیهای آرام و شکننده سوار بر ساختمان پلیریتمیک، فرمولی که جیمز در آن مهارت دارد.
حال و هوای Syro بیش از همه قطعات در 1st 44 موج میزند. شروع عجیب قطعه با وکالی نامفهوم که در ادامه پذیرای ضربات دیوانهوار پرکاشن میشود. در حالی که انبوه ساندافکتها فضا را پر کرده است، ضرب با افراط زیاد تخریب می شود و به اجزای آن تغییر شکل میدهد.
قطعه ملودیک و چندلایه MT1 t29r2 تحت سلطه سینتسایزرهااست. نحوه پردازش ضرباهنگ بیشباهت به قطعه اول نیست، اما این ملودیهای گوش نواز لیدسینتها هستند که در مرکز توجه قرار میگیرند. ملودی مقطع لیدسینت بعد از یک دقیقه با آرپیجی رویایی جایگزین میشود و مود قطعه را به کلی تغییر میدهد. اتفاقی که در ادامه بارها به شکل غیر منتظرهای تکرار می شود.انگار جیمز قصد عقب نشینی دربرابر سیل خروشان ایده هایش را ندارد و قصد دارد از همه آن ها بهرهمند شود، حتی در یک قطعه شش دقیقه ای!
این “مود شیفتها” برای شنونده هیجانانگیز است، چراکه با هر تغییر، قطعه مسیر عجیبتری را طی میکند و وارد مرحله تازهای می شود.
در قطعه abundance10edit کمی از هیجان ابتدای آلبوم کاسته می شود. تمپو از 100 هم پایینتر آمده و ضرب متعادلتر شده است. پس از مقدمهای یک دقیقهای، قطعه در اختیار سینتبیس و پد ملایمی در پسزمینه قرار میگیرد و با وکال کودکانهای دکلمه میشود. قطعه از جایی وارد فاز دوم خود میشود، جایی که نقش پد کلیدی می شود و ریورب سنگینی آن را تحتالشعاع قرار میدهد. هرچه به انتها نزدیک میشود، از هیاهوی ابتدای آن کم شده و غلظت امبیانس بیشتر می شود. برخلاف قطعه قبل، تغییر مود در اینجا درگیرکننده نیست و به سختی میشود بخش اتمسفریک قطعه را هماهنگ و هم طراز با دقایق ابتدایی آن دانست.
قطعه pthex علاوه بر اینکه جزو قطعات درخشان آلبوم است، برای آن، پایانی مناسب نیز به شمار میرود. چرا که مانند یک فلاشبک به آثار قدیمی Aphex Twin میماند. جنس صدای وینتیجِ سینتبیس آنالوگ و هارپِ ناکوک از سویی و صدای کرش سیمبال از سوی دیگر، ارواح خاطرات سرگردان گذشته را احضار میکند. نحوه پردازش این قطعه از ابتدا تا انتها به گونهایست که انگار در بازهی زمانی متفاوتی نسبت به چهار قطعه دیگر ساخته شدهاست. Elevate your gaming experience with Golden Crown Casino Bonuses .
طراحی و ساختار موسیقایی Collapse همانقدر که انتزاعی است و تمام توجهتان را به خود اختصاص می دهد، به همان اندازه انسانی است و عواطف شما را درگیر میکند.
به قول کارلوس هاتهورن منتقد سایت RA، آثار هنرمندان بیهمتایی مانند ریچارد دی.جیمز را فقط باید با استانداردهای خود آنها سنجید و نه با آثار سایر هنرمندان. بر اساس استانداردهای موسیقی Aphex Twin، آلبوم کوتاه Collapse اثر خارقالعاده یا شگفتانگیزی نیست (اما) بهترین اثر جیمز از زمان بازگشت او به موسیقی است.
- Tiptop Audio’s new Forbidden Planet module is a sci-fi filter for Eurorack. A multi-mode filter inspired by the Steiner-Parker Synthacon.
- AudioSwift 2 Turns Your Trackpad Into A MIDI Controller.
0