ساموئل ون دیک خالق یکی از آثار برتر سال 2016 با عنوان Shift Register است، پروژه ای که با نام هنری VC-118A منتشر کرد. در آنجا، ضرباهنگ های موزون و فضاسازی دقیق آهنگساز هلندی در قالب یک الکترونیک امبینت ناب، احساساتی بی حد و مرز را خلق می کرد. Shift Register درکنار المان های اصلی تکنو، استایل سینماییِ خاص ون دیک را در بر داشت و از این جهت آن را به اثری مهم در سال های اخیر تبدیل کرد. ون دیک تحت عنوان Mohlao، رویکرد مشابهی نسبت به تکنو دارد و Landforms نخستین آلبوم وی با این نام، در راستای همین رویکرد شکل گرفته است.
منشا الهام Landforms که توسط کمپانی Silent Season لیبل داب تکنوی کانادایی به انتشار رسیده، طبیعت است. آهنگساز با شبیه سازی یا بکارگیری صداهایی که در طبیعت به گوش می رسد به نوعی تصویرسازی هم می کند و اتمسفر حاکم بر آلبوم به نوعی ماهیت آلبوم را نشان می دهد. مثلا سینت لاین ها مانند ستاره های کم فروغی هستند که در آسمان تیره و تاری که ون دیک خلق کرده سوسو می زنند. آسمانی که هرچه پیش می روی تاریک تر می شود. در قطعه “Rotar” – یکی از جذاب ترین آهنگ های Landforms، ون دیک از دل ناچیزترین صداها، موسیقی بیرون می کشد و هر یک از رشته ها را با ظرافت به قاب تکنوی انتزاعی اش اضافه می کند.”Rotar” رویکردی مشابه با آلبوم VC-118A را دنبال می کند یعنی کارکردن در چهارچوب ثابت فرم و در عین حال حرکت بر روی مرز های باریک آن به واسطه رنگ آمیزی صدا ها.
آن چه بیش از هر چیز در Landforms جلوه می کند ملودی های گیرای آن است. از پد امبینت در “Outline” که به آرامی در جریان است تا “Voltool One” و ریتم پایدار آن که به شکل عجیبی تا انتها شما را همراه می کند. سفر 12 دقیقه ای به “Neptun” چالشی است که ون دیک به واسطه زمان بندی درست در اضافه کردن لاین های جدید و بکارگیری به اندازه افکت های صدا، از آن سربلند بیرون آمده است.
نباید از نقش موثر Silent Season به عنوان لیبل کار غافل شد. میکس و مستر خوب آلبوم در ارتقای کیفیت آن نقش بسزایی داشته است چرا که جزئیات به کار رفته در موسیقی ون دیک می توانست به یک تکنوی شلوغ و آشفته منجر شود درحالی که کاملا روان و یکدست از آب درآمده و یکی دیگر از تجربه های شنیداری ناب داب تکنو را رقم زده است.
0