ریویو : آرمین نوروزی
ایلونتین استون نام پروژه موسیقایی جان ویلیام تنر، موزیسین اهل پرث استرالیا است. او نخستین آلبوم خود را با نام
Delta Horizon
در سال 2014 به انتشار رساند و ماه گذشته بعد از گذشت چهار سال، دومین آلبوم بلند استودیویی خود
At the Water
را با همکاری لیبل هامبورگی
Growing Bin
روانه بازار کرد
آلبوم تازه ویلیام سرشار از صداهای لو-فای، هیس و نویز های ضبط آنالوگ و گیتار ریتم های جَزی و دیلی دار است که با استایل جان مارتین -گیتاریست و موزیسین- نواخته می شود و حال و هوای تابستانی در سراسر آلبوم موج می زند. البته غروب های تابستان! آن پالت رنگ مشخصی که از غروب های تابستان در ذهن داریم.
ویلیام از همان ابتدا با قطعه
C in Sympathy
این اتمسفر را ایجاد می کند. استفاده از هنگ درام و ترکیب آن با امواج ملایم ریف های مسخ کننده گیتار و بیس لاین حجیم و گرم، جذاب و با سلیقه است و اکو لوپ هایی که بر آن ها سایه افکنده، داینمیک خوبی ایجاد می کند.
بعد از این تجربه جذاب قطعه
d’Or 2
را داریم که این بار گیتار ریتمیک به همراه صدای خفیف پیانو و پد هایش تحت الشعاع کورد پراگرشن سینت و ضرباهنگ کوبنده و شلوغ تکنو قرار می گیرند.
قطعه
East Perth Stories
تناقض آشکاری با قطعه آپ-تمپو و پر هیاهوی قبل دارد. فضای وهم آلودی با نت های شناور وودویند و جیغ های پیاپی سینت پد خلق می شود و بستر را برای پیانو آماده می کند و پیانو کم کم بر قطعه سوار می شود و آن را از آن خود می کند.
در ادامه با سه قطعه
The Four Mountains و Thread & Truth و Sandman
حس و حال سایک-پاپ عجیب و غریبی وارد فضای آلبوم می شود که به کنتراست موجود در آلبوم می افزاید. بیس لاین گرووی و ریف های سرخوش و مشنگ گیتار در قطعه
The Four Fountains
به کنار، استیل درام آرپیج شده ای در این قعطه وجود دارد که صدای اگزوز موتور می دهد و 4 دقیقه و 36 ثانیه روی اعصابتان رژه می رود.
بیت مینیمال لو-فای و ریف های بلوز و در عین حال کوتاه گیتار که رد فیزر روی آن ها به جا مانده در قطعه های
Thread & Truth و Sand Man
گوش نواز هستند ولی شباهت زیاد آن ها به آثار موزیسین های موفق این سبک در سال های اخیر مانند
Ariel Pink
یا حتی
Mac Demarco و Conan Mockasin
باعث می شود تا ایده های جان ویلیام کهنه به نظر برسد. نکته جالبِ قطعه
T&T
اینجاست که صدای “هیس” آنالوگ به بلندی صدای سایر ساز ها به گوش می رسد.
یکی از بهترین لحظات آلبوم، امیبنتِ روح نواز و چند رنگی
I Float I am Free
است. ویلیام با طراحی ماهرانه صدا ها، جهانی منحصر به فرد خلق کرده است. کلرینت با ریورب زیاد مثل جواهری در میان انبوهی از نوا ها و پد های امبینت می درخشد و صدایی شبیه به کشیده شدن یا به هم خوردن یک یا چند شی متالیک که همواره در قطعه شنیده می شود، به سحرآلود کردن هر چه بیشتر فضای آن کمک می کند.
- Arturia announces DrumBrute Impact analogue drum machine
- Nuraphone’s latest upgrade adds active noise cancellation and more improvements
0